Terrorismebestrijding staat mondiaal weer hoog op de politieke agenda. De angst voor ISIS-aanslagen is wijd verspreid onder de bevolking. En dus wordt er massaal geroepen om ‘harde actie’ en ‘vernietiging’ van de tegenstander. Politici, vooral van de populistische soort, kunnen scoren met stoere taal. Onze actie vertaalt zich vooral tot risicoloze en laffe bombardementen, uiteraard met de bijbehorende video-opnamen. Maar religieus terrorisme is niet met bommen te bestrijden, integendeel. Elk onschuldig burgerslachtoffer, meestal ook groot in beeld gebracht, levert weer een nieuwe jihad-strijder op. De politiek van de Ijzeren Vuist, geïntroduceerd door George Bush, heeft de extremisten op een geweldige manier in de kaart gespeeld. Helaas heeft de politiek van de ‘uitgestoken hand’, zoals in gang gezet door Obama, ook niet gewerkt. Terrorisme is niet op afstand, of met een paar bommen, uit te roeien. Het zal van binnenuit moeten gebeuren. Niet met bommen, maar met perspectief voor de bevolking. Dat gaat tijd kosten. Gelukkig is voorlopig de kans dat we in het westen ons leven door een boom verliezen veel groter dan door een bom. 07|12|2015