Toen ik in Budapest woonde, werd ik door een joodse vriend onverwacht meegenomen naar een onopvallend huis aan de Buda-kant van het water. Hij wilde het me laten zien. Eenmaal binnen onthulde hij de historische waarde van het onooglijke pand: in de oorlog werd het bewoond door de Zweedse diplomaat Raoul Wallenberg, die in 1944 door zijn regering naar Hongarije was gestuurd om joden te redden. Wallenberg, telg uit een rijke en invloedrijke familie, liet schuilwoningen bouwen, verzorgde valse paspoorten en redde op deze manier tienduizenden joden het leven. Uiteindelijk is Wallenberg door de Russen gevangen genomen en daarna nooit meer opgedoken. Waarschijnlijk is hij tijdens de ondervragingen vermoord. Het huis waarin ik stond was groot, oud, vervallen en volstrekt anoniem. Voor joden is het echter een bedevaartsoord. Ook mij werd het even koud om het lijf toen ik daar de geschiedenis op me in liet werken. 04|12|2-15