Lange tijd heb ik dagelijks trouw gekeken naar De Wereld Draait Door, tot het me teveel werd. Steeds weer dezelfde gasten en steeds weer dezelfde columnisten. Bovendien is DWDD verworden tot een ordinaire pop up store, waarin schrijvers, acteurs en artiesten ongegeneerd hun nieuwe producten mogen aanprijzen aan een miljoenenpubliek. Het schijnt dat een 30 seconden optreden in het programma garant staat, sterker nog: een voorwaarde voor succes. Het druipt dan ook van het programma af. Journalistiek is verdwenen en vervangen door commercie, en dat alles voorzien van een razendsnel en semi-intellectueel praatje van mijn streekgenoot Matthijs van Nieuwkerk. Zo te zien is in alle DWDD-jaren zijn haar nog niet grijs geworden. Het mijne wel. Ik ben doorgeschakeld naar een ander kanaal. 08|12|2015