Afgelopen week had ik de knoop doorgehakt. Uit protest ging ik weg bij de Rabobank. Klaar met hun topsalarissen, klaar met hun wanbeleid richting ‘bijzonder beheer’ klanten. Op weg dus naar de Triodos Bank. Ik heb niet de illusie dat die bank wel goed is, want elke bank is een bank. Afgelopen dinsdag zat ik […]
Gaat Amerika toch winnen?
De politiek in de Verenigde Staten wordt gemaakt en bepaald door het bedrijfsleven. Succesvolle zakenlui zijn er de helden en politici zijn volstrekt afhankelijk van hun gulle donaties. In ruil hiervoor wordt de wetgeving in Amerika sinds jaar en dag geschreven door en voor de corporates. In Europa wordt de politiek traditioneel bedreven door goed […]
Terug aan de Staat
Ik weet het. Ontwikkelingen zijn niet tegen te houden. En ik word oud. Afgelopen week kreeg ik weer een mail die me wees op een veel goedkopere energierekening als ik overstapte op een andere provider. Vroeger had je gewoon 1 staats-energiebedrijf. Na de privatisering zijn er tientallen providers, met nog veel meer marketing teams, die […]
Omelet van Triodos
In de afgelopen jaren heb ik een grote hekel gekregen aan onze banken. Eerst hebben ze ons in de crisis geholpen en, nu we al hun schulden hebben gesocialiseerd, hebben ze weer een grote mond en lopen de salarissen er weer de pan uit. Het morele besef dat de wereld veranderd is en dat ze […]
Paperclips en Quookers
Er zijn zo van die uitvindingen die het leven veranderen en die je, als je er eenmaal aan gewend bent, nooit meer zou willen missen. De Quooker is daar wat mij betreft een bijvoorbeeld van, het keuken apparaatje dat direct kokend water levert. Ooit dacht ik dat het een luxe was. Inmiddels weet ik wel […]
Oorlog van toen en nu
De twee minuten stilte bij dodenherdenking heb ik nog nooit overgeslagen. Als kind van mijn generatie ben ik met de oorlog opgevoed. Mijn grootouders en mijn ouders hadden de Tweede Wereldoorlog van dichtbij meegemaakt. Mijn zoons niet meer. Voor hen is de Tweede Wereldoorlog hetzelfde wat voor mij de Eerste Wereldoorlog is: geschiedenis uit een […]
Over Ad en Adolf
Ad Fransen is niet alleen een uitstekende journalist en schrijver, maar ook leuke vent en een bekende van me. Onlangs heeft hij zijn nieuwste boek gepubliceerd: Vaderskind. In dit epistel, dat volop publiciteit heeft gekregen, heeft hij zijn ‘grote geheim’ prijsgegeven en van zich afgeschreven. Ad heet namelijk geen Ad, maar Adolf, en die naam […]
Foute muziek in m’n DNA
Ik ben nooit een echte muziekfreak geweest, maar had vroeger wel de vreemde eigenschap om de plaatjes die ik had helemaal grijs te draaien. Als ik ineens een favoriete plaat had, dan lag’ ie op de draaitafel tot de laatste groef verdwenen was. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Het gevolg is dat sommige […]
Huis met verhaal
In de heuvels van Budapest was ik op bezoek in de mooie villa van tweede man van onze ambassade. Het huis had ooit toebehoord aan een industrieel. Toen de situatie in de Tweede Wereldoorlog kritisch werd, had hij in zijn woning een grote, versterkte schuilruimte laten bouwen, met een enorme stalen deur. De hele familie […]
Treurig banencarrousel
Afgelopen week las ik weer een artikel over de afstand tussen politiek en kiezers in Nederland. Die is groot. 98% van Nederland is geen lid van een politieke partij. Ineens viel bij mij het kwartje. de overige 2% zijn de politici, de wethouders, de burgemeesters, de voorzitters van de omroepen, pensioenfondsen, vakbewegingen etc, kortom de […]