Leeg. Mijn hoofd is af en toe helemaal leeg. Niet dat er dan niets gebeurt, integendeel, want miljoenen gedachten en ideeën schieten van links naar rechts in mijn hersenpan, maar niets blijft hangen. Altijd heb ik wel geweten in welke richting ik mijn volgende stap zou maken, maar nu is dat volstrekt onduidelijk. Ik overzie het slagveld, ik zie wat er gebeurt, maar heb voor het eerst geen idee waar de legers heen zullen trekken. De wereld kantelt en als vertegenwoordiger van de oude generatie krijg ik daar geen vat op en dat terwijl ik juist nu weer de mogelijkheid heb om iets nieuws te beginnen. Daar sta ik dan: een tot voor kort succesvolle veldheer, maar zonder leger en even zonder oriëntatie. Een vreemde gewaarwording. 18|12|2015