Met grote belangstelling volg in de ontwikkelingen in en rond Griekenland, nu de nieuwe regering aldaar aan heeft gegeven niet langer gebukt te willen gaan onder het Europese juk. Dat mag natuurlijk niet, maar ik begrijp ze wel. En wat gebeurt er als dit sentiment ook overslaat naar Italië, Spanje en Portugal, de andere zwakke broeders. De sterke Europese landen krijgen nu de rekening gepresenteerd voor een monetair EURO systeem dat gedoemd was om te mislukken omdat verkeerd geconcipieerd was: het hield geen rekening met de enorme economische verschillen tussen de deelnemende landen. En de schulden die deze landen nu opgedrongen hebben gekregen, hadden slechts 1 doel: het terugbetalen van onze eigen banken die jarenlang goud geld hadden verdiend met het verstrekken van leningen. Geen cent van alle noodhulp is terechtgekomen bij de bevolking, die inmiddels werkloos is. Duitsland en Nederland verzetten zich met hand en tand tegen kwijtschelding van de Griekse schulden. Ook dat begrijp ik, want als je daaraan begint is het einde zoek. Toch is het uiteindelijk onvermijdelijk. De vraag is dan of Europa dat aankan. Ik hoor Wilders al schreeuwen. 04|02|2015