Ik loop inmiddels alweer een jaartje of 30 mee in de wereld van de Amsterdamse bedrijfsmakelaars. Het is een bijzonder volkje, dat gedreven wordt door opportunisme en omzetdrang. Toch zijn er bepaalde mores. Je verneukt elkaar niet. Klinkt leuk, maar als de tijden moeilijk zien, en de honger groot, dan verdwijnen ook deze mores. Ik ben er de afgelopen weken weer achtergekomen. Lieden die je dacht te kunnen vertrouwen draaien zich om en proberen je pootje te lichten. Wat drijft deze gasten? Ik vind het vreselijk. Ik heb er geen zin meer in. Wie mij een Haarlemmerdijkje (zo heet dat in Amsterdam) flikt, heeft een taaie aan me. Ik heb dan ineens een olifantengeheugen. En scherpe slachttanden. 26|01|2015