Afgelopen week werden we weer geconfronteerd met een overlijdensgeval in de kennissenkring. Voor mij was het op grote afstand, maar opnieuw wordt je weer kort geconfronteerd met de vraag naar de zin van het leven. Opnieuw realiseer je je dat zaken waarvan je 15, 20 jaar geleden dacht dat ze existentieel en onoverkomelijk en waren, vandaag eigenlijk alweer vergeten zijn. De waan van de dag verdwijnt in de loop van de geschiedenis. Wat je vannacht wakker heeft gehouden, is volgend jaar weer vergeten. De zin van het leven zit hem voor in het dagelijkse overleven. En de winst zit hem erin als je uiteindelijk voor een aantal personen het verschil hebt gemaakt. 19|01|2015