Het kleine dorp waarin ik woon is in de loop der jaren kaalgeslagen door de drie supermarkten. De ene na de andere kleine middenstander heeft het loodje moeten leggen tegen de georganiseerde grootbedrijven, die niet alleen hun assortimenten steeds verder uitbreidden, maar uiteindelijk ook op zondag open bleven. Mijn slager Bert heeft, samen met zijn vrouw, gelukkig stand weten te houden. Hij heeft zich voorgenomen om tot aan zijn (snel naderende) pensioen te blijven werken. Bert heeft niet alleen de mooiste dorpsverhalen, maar ook het mooiste vlees. Hij kende de koeien die in zijn vitrine liggen. En voor speciale klanten houdt hij soms iets ‘bijzonders’ achter. Zo kreeg ik onlangs een aantal zeer speciale entrecootjes van een Limousin-koe, die hij in een dorpje verderop op de kop had weten te tikken. Heerlijk! Bert is nu op vakantie en komt gewoon weer terug. Gelukkig maar, want ik moet er toch niet aan denken ik mijn vlees langer dan strikt noodzakelijk moet halen bij de Albert Heijn?! 04|09|2014