Vreemd. Terwijl heel Nederland klaagt over Kut-Marrokanen heb ik al geruime tijd een grote affectie met het land, die begon toen ik er met mijn zoon in onze Jeep uitgebreid doorheen reed, op zoek naar de Sahara, Sindsdien ben ik meerdere keren terug geweest en mijn enthousiasme is er niet minder op geworden. Deels wordt dat natuurlijk verklaard door het mooie weer, maar, belangrijker, de mensen zijn er vriendelijk en het is een schitterend land waar het leven nog niet verknoeid is door bureaucratie, woningcorporaties, dienstverlening en banken. Er wordt nog gewerkt met de handjes. Boeren hebben er geen megastallen, maar 10 kippen. Auto’s worden er eindeloos gerepareerd. Huizen worden er eigenhandig gebouwd. Niets wordt er weggegooid en mensen tonen nog respect voor elkaar. Ik houd van de eerlijke eenvoud en de ongeorganiseerde kleinschaligheid. Het leven bij de dag. Allemaal zaken die in het oude en ‘ontwikkelde’ Europa uit het dagelijkse leven lijken te zijn verdwenen. Ik neem er de stank van de diesel-taxi’s graag voor op de koop. Eerlijk leven stinkt. 11|07|2014