Soms bekruipt me het gevoel dat ik oud word. Dat ik de veranderingen om me heen niet meer aan kan, of zelfs aan WIL. Neem nou het begrip privacy. Ik ben nog opgevoed met het recht op briefgeheim. Haha. Briefgeheim. Er bestaan geen brieven meer, alleen maar emails. En die kunnen door iedereen worden ingezien. En elke faux pas, of foute uitspraak wordt genadeloos geregistreerd en gedeeld per IPhone. Nederland telt inmiddels 16 miljoen paparazzi die ervoor zorgen dat iedereen altijd alles ziet. Ik begrijp Wim de Bie steeds beter. Ook ik zou me moeiteloos kunnen terugtrekken in een hutje op de hei, met alleen maar boeken om me heen. En een radio. En, goed verstopt, toch ook de IPad; mijn stiekeme oog op de buitenwereld. 21|05|2014