Het kan verkeren. Zo las ik afgelopen week dat het posttraumatisch stress syndroom veel vaker voorkomt bij piloten van drones dan bij piloten van echte bommenwerpers. Zo gek is dat natuurlijk niet. Die drone pilootjes zitten ergens in een studio in Amerika. ’s Ochtends brengen ze hun kinderen naar school. Overdag schieten ze op veilige afstand wat Afganen dood. En ’s avonds pakken ze hun tas weer in en rijden, via de Wallmart, met hun autootje naar huis. Oorlogvoering anno 21-ste eeuw. Absoluut gevaarloos voor de bovenliggende partij. Maar, gezien de stress-problemen, knaagt het blijkbaar toch. Dat is terecht. Waarschijnlijk is het gods toorn. Want mensen doden is verschrikkelijk en al helemaal als het verraderlijk en lafjes van grote afstand gebeurt. 06|05|2014