Op weg naar Amsterdam rijd ik heen en terug steevast door het naburige kerkdorpje. Daar, in de Dorpsstraat, stond een leuk huisje te koop, de voormalige smederij. Drie weken geleden was er een inboedelverkoop, waar ik hoorde dat het huisje geveild zou worden. Nu heb ik nooit meer dan een schilderijtje gekocht op een veiling, maar toch besloot ik te gaan kijken. Daar zaten we, met 200 vastgoedhandelaren, in het Van der Valk in Hengelo. Ons huisje bleef bij het opbieden op een erg lage prijs steken. Toen het afmijnen ging beginnen begon ik te twijfelen…doen of niet doen? Ik keek naar vrouw en zwager. Doen? Doen! Nog net op tijd hoorde ik mezelf MIJN!! roepen. Even later stond ik vooraan de zaal tegenover de notaris, om de akte te tekenen. Binnen twee minuten was het huis gekocht. We keken elkaar aan…zo snel kan dat blijkbaar gaan. Nu zijn we dus eigenaar van een monumentaal pandje, waarvan we nog geen idee hebben wat ermee te doen. Maar niets is leuker dan plannen maken. 11|02|2014