Het grootste geluk van een vader is om samen met zijn zoons een avond door te zakken in de kroeg. Afgelopen weekend troffen wij elkaar op Terschelling, alwaar junior de Zeevaartschool doorloopt. Gedrieen heerlijk gegeten naast de Brandaris. Daarna hebben we de ankers uitgegooid in de stamkroeg der studenten. Een feest van herkenning. De plankjes bier kwamen af en aan. Dat mijn zoons het stokje zo vaardig hebben overgenomen vervulde mij met een enorme trots. Ik heb van ze genoten. Het zijn geweldige kerels. Bij vertrek hebben we het licht uitgedaan. Op eigen kracht haalden we Hotel Schylge, waar ik, achteraf nogal overbodig, een mooie kamer met uitzicht op zee had geboekt. Na een engels ontbijt haalden we nog net de boot terug naar het vasteland. Onovertroffen!