In de laatste dagen van het jaar is Joop overleden, de beste vriend van mijn zwager. Ik kende Joop daarom voornamelijk van verjaardagspartijen en feesten. Af en toe kwam ik bij hem thuis. Joop was een echte Achterhoeker. Stil, rustig, beschouwend, maar eigengereid en met een humor die mij, en dat is bijzonder, meermaals bijna in de broek deed plassen. Twee jaar geleden werd er darmkanker bij hem geconstateerd en, geheel tegen de heersende meningen en adviezen in, besloot Joop om zich niet uit te leveren aan de chemische industrie. Met alternatieve geneeswijzen en middelen ging hij zijn eigen gevecht aan. Het was een strijd die niet gewonnen kon worden, maar zijn waardigheid bleef tot de laatste dag overeind. Afgelopen week heeft Joop afscheid genomen van zijn vrouw en vrienden. Met een borrel en een lach. Toen trok hij de stekker eruit. Aangekondigd. Bizar. En zo mooi. Joop is mijn held. 01|01|2016