Toen ik in 1998 mijn eigen bedrijf begon stond mijn eerste besluit meteen vast: nooit meer zou ik dassen dragen. Ondingen vond ik het. Wie loopt er immers vrijwillig met zijn eigen strop om zijn nek? Naderhand heb ik ook het bijbehorende kostuum in de ban gedaan. De spijkerbroek volgde hem op. Slechts bij hoge uitzondering hees ik mij naderhand nog in het pak. Voor het laatst gebeurde dat voor een meeting met, nogal formele, Duitse bankiers. Keurig in het grijs gestoken, en met keurig dunne stropdas, betrad ik de vergaderkamer. een van de Duitsers, die mij goed kende, begon te lachen en zei: “Herr Ter Mors, was ist mit Ihnen passieert??!” Hij stond erop dat ik me ter plekke ‘uitkleedde’ an aldus geschiedde. Sindsdien loop ik er casual bij. Net als de meeste van mijn klanten. En als iemand een pratend pak zoeken, dan gaan ze maar lekker naar een ander. 19|11|2015