Het is me van huis uit meegegeven: de liefde voor de gehaktbal. Mijn oma produceerde fameuze ballen, en mijn moeder kan zich hier redelijk aan meten. Inmiddels heb ik het stokje overgenomen en ben ik sinds geruime tijd met uien, knoflook, paneermeel, eieren ketjap en kruiden aan het boetseren aan de ‘perfecte bal’ en dat valt bepaald niet mee. Eindeloos heb ik alleen al lopen klooien om de juiste substantie-dikte te bereiken. Een te slappe bal vervormt in de pan immers tot hamburger, terwijl een te harde bal finesse mist. Inmiddels draai ik een fatsoenlijke bal, die in kleine kring reeds complimenten oogst. Ik ben er nog niet, maar de perfecte bal komt in zicht. 17|11|2015