“Bas zit op den groten trekker van Olminkhof en rit af en an met zand en puun. Bas is doar heel hendig in, want 100 meter achteroet veur’n op de speegels, doar dreait Bas zich neet veur umme. Afgelopen week wazzen wij Bas kwiet. Ik heb e zoch in de grote duukers en achter de keet. Der was van alles, moar Bas was der neet.” Het vergt enige tijd om mijn buren hier te verstaan, maar inmiddels lukt dat vrij aardig. Om het dialect hier op papier te zetten is heel andere koek. Gelukkig is daar onze bakker Marcel Stroet. Elke week schrijft hij een veelgeprezen ‘platte’ column in ons huis-aan-huis-blaadje. En dit keer heb ik zijn tekst gebruikt om mijn eigen column te vullen. Ere wie ere toekomt! 16|07|2015