Zo. Ik ben weer terug van een paar dagen Marrakech, mijn favoriete bestemming voor een paar-dagen-ertussenuit. Even helemaal ondergedompeld in de waanzinnige hectiek van de Soukhs en dan ’s avonds heerlijk bijkomen op het dakterras van de hotel-riad. De geuren, de kleuren, de mensen, de brommers, de puinhoop, de steegjes, het weer, de gillende moskeeën, de armoede en de luxe, de mix aan culturen: ik vind het geweldig, telkens weer. Ik houd van de stad, het land en van de mensen, ook al spreek ik hun taal niet. En onze Engelse vriend Grant Rawlings voegde deze keer een geheel nieuwe ervaring toe: hij gaf ons een rondleiding per auto door de Medina. Met doodsverachting in ingeklapte spiegels perste hij zijn Suzuki schijnbaar moeiteloos door de nauwe steegjes, voorbij aan marktstallen, ezels en andere obstakels. 15|06|2015