“Als hij geen gekke dingen doet heeft die jongen daar een baan voor het leven.” Ik hoor het mijn vader nog zeggen. Wie vroeger aan de slag kon bij een groot bedrijf als Philips, Fokker, Daf, de KPN, V&D of de overheid hoefde zich geen zorgen te maken. Zijn carriere zat voor de rest van zijn leven gebeiteld. Ontslagen werd je alleen als je er met de kas vandoor ging, en dat deed toen nog niemand. Hoe anders is de situatie nu. Juist bij de ‘goudgerande’ bedrijven van vroeger zit je niet meer veilig. De ene ontslagronde volt op de andere en juist de dure ‘oudjes’ zijn de pineut. De economie en de samenleving un het algemeen zijn aan het kantelen. De starre zekerheden van de oude post industriële industrie maken plaats voor de snelle onzekerheid van de IT-samenleving. Schaalvergroting wordt vervangen door schaalverkleining. Mijn vader was nog net op tijd. Hij heeft jarenlang kunnen genieten van een riant pensioen. Mijn pensioen is al een heel stuk minder. Om over het pensioen van mijn zoons nog maar te zwijgen. Zij zullen hun leven op een nieuwe manier moeten inrichten. En daar heb ik alle vertrouwen in. 14|04|2015