Onlangs zag ik de oude Henry Kissinger weer op TV. De oud minister van Buitenlandse Zaken onder Nixon die Vietnam bombardeerde, maar ook vrede sloot met China. Lange tijd heeft hij het vreselijke beleid van Amerika bepaald. Ik heb zelfs ooit tegen hem gedemonstreerd! Maar toch had ik stiekem ook bewondering voor hem. Hij was buitengewoon intelligent. En klein. Daar kwam ik begin jaren 90 achter toen ik hem, in Budapest aan de oevers van de Donau, ineens bijna onder de voet liep. Net als ik slenterde hij langs het water. Voor mijn gevoel kwam hij tot aan mijn navel. Met die grote bril. Ik was met stomheid geslagen en kreeg er geen woord uit. Selfies maken was toen gelukkig nog onbekend. Ik heb vriendelijk naar hem geknikt en liep door. 24|12|2014