in het najaar worden de weilanden om ons heen steeds natter. Net als andere boerderijen staat onze boerderij op een ’terp’ en die paar decimeters hoogteverschil zorgen ervoor dat we altijd droge voeten houden. Dat weten ook de mollen. En dus trekken ze in dit jaargetijde weer massaal richting mijn tuin, met alle gevolgen van dien. Als Google Earth nu een foto zou maken zou mijn tuin er uitzien als een door acne geteisterd gezicht. Afgelopen week heb ik onze dorpsmollenvanger er weer bij moeten halen. Schijnbaar willekeurig zette hij zijn vallen. Maar hij kent zijn Pappenheimers, want drie dagen later was het ondergrondse leger volledig opgerold. Met huid en haar. Ik ben een uitgesproken dierenvriend, maar ik laat me niet dollen door een groepje mollen. 08|12|2014