Daar gaan ze. De Koerden. Luid toegejuicht door duizenden stamgenoten rijden ze in colonne over de Turkse grens naar het plaatsje Kobane in Syrië, om daar hun collega’s te helpen in hun doodsstrijd tegen de gekken van ISIS. Zouden ze weten waaraan ze beginnen? Weten die jongens dat ze regelrecht op weg zijn naar het slachthuis? Ik vind het vreselijk om aan te zien. Hele generaties mannen, vrouwen en kinderen worden er verminkt. En wij maar juichen. Ik ben bang dat de rust er pas wederkeert als de laatste soldaat zichzelf door de kop schiet. En dat is geen lonkend perspectief. 14|11|2014