Tot halverwege de jaren 80 stond circuit van Zandvoort op de Formule 1 kalender. Vanuit de tuin van mijn ouderlijke woning waren de brullende motoren goed te horen. Het was het hoogtepunt van mijn jaar. Ik sprong op de fiets, omzeilde de enorme files, en spurtte naar de tribunes. Ik beperkte me tot de kwalificatieraces op zaterdag, want voor de race waren, ook toen al, de tickets veel te duur. Van gehoorbescherming had toen nog niemand gehoord. Van uitlaatdemping evenmin. Dat was genieten. Horen en zien verging je als Jochen Rindt voorblij kwam, met Jacky Ickx (mijn held) in zijn zog. De echte race keek ik de volgende dag op de tv. Met de ramen open, zodat ik het geluid, op afstand, live kon horen. 22|10|2014