Al een tijdje probeer ik via de krant en Twitter de situatie in Irak en Syrië een beetje te volgen, maar dat valt niet mee. Om te begrijpen wie nou eigenlijk met wie aan het vechten is, heb ik afgelopen week een boek over Syrië gekocht. Nadat ik het gelezen heb duizelt het me. Nog steeds weet ik het niet. Wel weet ik dat de problemen in dat gebied voor een groot deel door onszelf (het Westen) veroorzaakt zijn, toen we dat deel van de wereld een eeuw geleden in een aantal met de liniaal getrokken lijnen onderling hebben verdeeld en opgesplitst zonder enigszins rekening te houden met etniciteit of geloof. Dat was vragen om moeilijkheden. Deze gebieden waren sowieso al 1.500 jaar een kruitvat, waarin bevolkingsgroepen elkaar in steeds wisselende samenstellingen, onderdrukten of uitmoorden. De huidige burgeroorlog is dus geen uitzondering, maar eerder de regel. En onze pogingen om in te grijpen zullen ook deze keer niets uitrichten. Wie vandaag goed is, is morgen fout. Of omgekeerd. Er is geen pijl op te trekken. Het gedonder gaat daar gewoon door. 20|10|2014