Terwijl Nederland elk jaar weer hard bezuinigt op haar defensie uitgaven, willen we dolgraag meedoen aan het bombarderen van ISIS in Irak. En dat alles zonder dat iemand een idee heeft waaraan we beginnen, en hoe dit verhaal ooit kan eindigen. We zijn zelfs niet in staat om te bepalen welke van de strijdende partijen onze vrienden zijn en welke onze vijanden. De bizarre onthoofding van enkele journalisten heeft bereikt wat het beoogde: het Westen heeft zich, opgejaagd door pers en politiek, laten verleiden tot militair ingrijpen in een regio die we niet begrijpen en waar we niets te zoeken hebben. De gevolgen zijn niet te overzien en dat vind ik eng. Nog enger vind ik het als over dit soort zaken wordt gesproken door electoraal bezeten politici die nog nooit een kogel hebben horen fluiten. Vanuit hun comfortabele en risicoloze stoel beslissen zij over leven en dood. Tot u sprak een uitgediende (dienstplichtig) landmacht officier. 29|09|2014