Ik heb nog nooit zoveel foto’s gemaakt als met mijn IPone. Maar in tegenstelling tot vroeger wordt er geen enkele foto meer afgedrukt. Mijn laatste fotoalbum dateert van twintig jaar geleden. En brieven schrijf ik ook niet meer. Ik kan me niet heugen wanneer ik voor het laatst een handgeschreven epistel heb gepost. Of gekregen. Als ik morgen onder de tram loop, rest er dus heel weinig materiaal van mij. Je zou de indruk kunnen krijgen dat ik hooguit dertig ben geworden. Tenzij je toegang hebt tot mijn computer, email en bestanden. Dan word je bedolven onder een digitale muur van informatie en plaatjes. Maar ja, daar waagt niemand zich aan. Kortom: van mij zal, behalve m’n brilletje, bitter weinig overblijven voor het nageslacht. 24|09|2014