De Audi A8 is al een tijdje het statussymbool bij uitstek voor over het paard getilde bestuurders. Bij voorkeur de lange uitvoering, waarin je je benen volledig kunt strekken. Ooit kwam mijn collega ineens met zo’n auto (inclusief chauffeur) aanrijden. Op dat moment wist ik dat niet alleen hij, maar ook ik een probleem had. Zo’n A8 is voor hele bossen mensen het status symbool bij uitstek om de wereld te laten zien dat ze iets bereikt hebben. En bijna geen enkele rijder van zo’n auto heeft ‘m zelf betaald. Het zijn meestal ministers, of de mannen uit de zorg- en woningbouwsector, die zich erin laten vervoeren. Op onze kosten dus. Ik vind het een schitterende auto, en heb ook zelf regelmatig mijn benen gestrekt op de achterbank. Maar sinds ik heb ontdekt dat ik die wagens zelf betaal, heb ik er een grondige aversie voor ontwikkeld. 12|06|2014