Ik ben zo’n type dat geen vlieg kwaad doet. Leven en laten leven is sinds jaar en dag mijn motto, en dat neem ik vrij letterlijk. Met mijn grasmaaier rijd ik met grote bochten om kleine kikkertjes heen, en ik laat mijn vrouw de levensgrote spinnen die ons huis teisteren keurig buiten zetten. Maar mijn tolerante kent grenzen. Sinds enige tijd wordt mijn grasmat te grazen genomen door mollen. Ik heb geen idee hoeveel het er zijn, maar ik vermoed de aanwezigheid van een zeer uitgebreide familie. Mijn tuin ziet er inmiddels uit als een door acne verwoest gezicht van een vervelende puber. En dagelijks komen er nieuwe bulten bij. Er is geen kruit tegen gewassen. Klemmen zetten helpt niet want die zijn vooral gevaarlijk voor mij zelf want, alhoewel stekeblind, graven de beesten er keurig omheen. Volgens kenners is er weinig aan te doen, maar dat accepteer ik niet. Ik overweeg een all out offensief om de aftakeling van mijn tuin te voorkomen. Helaas heb ik nog geen idee van de benodigde bewapening. 10|10|2013