Voor Westerlingen is het moeilijk een burgeroorlog voor te stellen. Het is toch bizar dat Serviërs en Kroaten elkaar afmaken? Of dat Sjiïten en Salamiten elkaar opblazen? Sinds ik in Hongarije heb gewoond, op het de randje van de Balkan, weet ik beter. Dit soort volken leeft in het verleden. Ze vieren jaarlijks oude overwinningen en herdenken de verliezen. Ze vergeten niets en niemand. Dit soort volkeren is emotioneel en explosief. Bovendien zijn ze niet te beroerd om te vechten. Het zit domweg in hun genen. Wij zijn gewend om een probleem te bespreken, zij niet. Zo kan het gebeuren dat dorpsgenoten die de enen week nog met elkaar in de kroeg staan, elkaar de week daarop zonder enig probleem de hersens inslaan. Ik heb het aan den lijve meegemaakt. En een ding weet ik sindsdien heel erg zeker: het heeft totaal geen enkele zin om dit soort lieden tot ratio te manen. En het is nog veel dommer om je eigen leven ervoor in de waagschaal te leggen. Gewoon niet doen. Afblijven. Ze zijn anders. 30|08|2013