Vandaag precies vijf jaar geleden ben ik getrouwd. Ik heb het opgezocht: dit jublileum heet het blikken huwelijk. Dat klinkt naar niks en waarschijnlijk is dat ook de reden dat de burgemeester er niet voor uitrukt. Ook dat heb ik opgezocht: daar moeten we nog 45 jaar op wachten. Gelukkig ben ik niet van de feesten. Ook ons huwelijk was klein en ingetogen. Strictly family. Mijn moeder was er nog bij. Mijn oudste zoon was mijn getuige, mij jongste zoon (door minderjarigheid) chef protocol. Bono was de enige buitenstaander die we uitgenodigd hadden. Hij zong One. 080808 om 8 over 8. Het was een mooie dag. Inmiddels zijn we gepromoveerd tot blik. Maar we gaan voor goud! 08|08|2013