Mijn vader is helaas al weer enige tijd geleden overleden. Het gekke is dat ik hem in mijn dromen eigenlijk hoogst zelden meer tegenkom. Jammer. Gelukkig is hij nooit ver weg, want ik zie hem bijna dagelijks in een winkelruit. Telkens als ergens ik in een winkelruit kijk zie ik mijn vader staan. Het lijkt wel of het in de loop der jaren steeds erger wordt. Mijn houding, mijn loopje, mijn postuur, in eigenlijk alles lijk ik als twee druppels water op mijn vader. Hij is dus niet ver weg, hij zit in me. Dat is een fijn en geruststellend gevoel. 21|06|2013