Kort na mijn geboorte werd in Berlijn begonnen met de bouw van De Muur. Later heb ik als dienstplichtig officier wacht gelopen in Seedorf, waar we met enkele duizenden Nederlanders ervoor zorgden dat de communisten aan hun kant van het prikkeldraad bleven. Dat lukte, maar niemand dacht dat De Muur ooit weer verdwijnen zou. Zeker mijn vader niet. Ik dacht van wel. We hadden er zelfs een weddenschap over afgesloten, die ik in 1989 won. In dat jaar werd een mijn oudste zoon geboren en twee maanden daarna sneuvelde De Muur. Het causale verband is nooit onomstotelijk bewezen, maar voor mij is het vermoeden voldoende: wij Ter Morsen hebben een zeer belangrijke stempel gedrukt op het verloop van de Duitse geschiedenis. 19|12|2012