Jarenlang was ik een verwoed zeiler. Tussen mijn tiende en veertigste verjaardag heb ik van alles gevaren. Wedstrijden in de 420 en 470. Daarna kajuiten erop met de Waarschip en Trintella. Nu beperkt het varen zich tot drijven: een woonboot in Vinkeveen. Maar het bloed gaat waar het niet gaan kan. Stiekem kijk ik daarom nog wel eens naar tweedehands zeilboten. Een Koopmans, Grinde, Victoire 1244. Het lijkt me heerlijk. En al die mooie schepen kosten bijna niets meer. Het is crisis. De verleiding is groot. Totdat ik weer denk aan het tijd- en geldverslindende onderhoud. Nee, deze keer doe ik niet meer mee. Inmiddels heb ik geleerd dat het 10X fijner is om een vriend te hebben met een mooie boot. Die is altijd blij als je mee wilt varen, en als je een gezellige dag hebt gehad loop je gewoon naar huis. Maar bootjes kijken zit in me. Het blijft leuk… 16|11|2012