Slecht nieuws voor de videotheek. Sinds kort ben ik in het gelukkige bezit van een Apple TV, een klein wondertje van techniek. Het kleine en onooglijke zwarte kastje stelt ons in staat om, ook in de verre Achterhoek, de nieuwste films te zien. En dat alles op bioscoopformaat, want ik heb het zaakje aangesloten op de beamer. Het beeld is verpletterend en het geluid ook. En dat alles komt streamend binnen via het internet. Ik begrijp er niets van, maar dat geeft niet. Na de komst van de IPad is mijn wereld met de Apple TV opnieuw een stuk veranderd. We zijn in een stroomversnelling terechtgekomen waarvan het einde niet in zicht is. Maar voorlopig profiteer ik ervan. Ik ben vreselijk benieuwd waar we heen gaan. Ik heb er zin in. 16|10|2012