Fransen en Italianen leven om te eten. Engelsen en Achterhoekers eten om te leven. De culinaire beschaving is in dit deel van Nederland, ondanks de fors toegenomen welvaart, nooit van de grond gekomen. Eten is hier nog gewoon voeding en het is vooral de hoeveelheid die telt. Onlangs hoorde ik een twintiger praten over een restaurant dat ik binnenkort ook eens wilde proberen. Ik vroeg hem of het eten er OK was. Dat was zeer zeker het geval. Het was zelfs zijn favoriete restaurant: “Ik heb er wel 3 hoofdgerechten en 2 toetjes opgegeten”. Ik had het kunnen weten. Ook dit etablissement werkt volgens het “all you can eat” principe dat in deze streek voorwaarde voor succes lijkt te zijn. Daaraan weiger ik mee te doen. Ik besloot dus gewoon door te rijden naar mijn vertrouwde Chinees. Altijd goed. Altijd vriendelijk. Altijd menuutje 36. 02|10|2012