Boksen is een van mijn favoriete sporten. Dat komt waarschijnlijk omdat ik het tijdens mijn studie heb gedaan. Het was bij ons een verplichte sport. Les kregen we van mijnheer Herdin, een zwijgzame Oostenrijker die, zo werd ons verteld, ooit bokskampioen was in zijn alpenland. Ik heb dat altijd betwijfeld. Volgens Herdin was boksen eenvoudig: handen voor borst en gelaat, zodat je niet geraakt kon worden, en soms zelf een enorme klap uitdelen om de ander te verslaan. Dodelijk vermoeiend is de sport. Alleen al je armen 5 minuten omhoog houden blijkt een hele tour. Toch is de sport fascinerend en technisch mooi. En primitief. Het is feitelijk de oervorm van een wedstrijd. Man tegen man, tot je op de grond ligt. Dat vind ik mooi en daarom blijf ik er graag voor op. 15|08|2012