Eerder deze week zag ik op TV een herhaling van een oud optreden van de Britse komiek Tommy Cooper, een van mijn helden van vroeger. Twee meter lang. Schoenmaat 55. Niet iedereen vond zijn onhandige gegoochel even leuk. Ik wel. Ik vond het geweldig. En ook nu stonden de tranen weer in mijn ogen. Het bizarre is dat Cooper op het toneel is overleden, tijdens een van zijn acts. Het publiek lachte en vond het grappig. Maar dit keer bleef Tommy liggen. De lucht was er uit. Zijn hart stond stil. Alles terug te zien op Youtube. En weer stonden de tranen in mijn ogen. 25|05|2012