Ik ben een zomermens. Telkens weer heb ik het gevoel dat ik de winter moet uitzitten om pas daarna weer tot leven te komen. Meestal begint mijn interne zonnetje pas ergens in april weer te schijnen. De temperatuur kruipt omhoog, de bomen staan in bloei, de fazanten rennen door het veld. En in de buitengebieden van de Achterhoek weet je direct dat het echt lente is als de boeren hun stront gaan uitrijden over hun land. Het is zover. Na het lange winterseizoen klotste de poep bijna over de rand van de opslagtanks. Overal om ons heen wordt de mest nu in de grond geïnjecteerd. Ik word zo heerlijk blij van een goeie strontlucht. 17|04|2012