Dr Joseph Ackerman was tot kort geleden CEO van Deutsche Bank, een gevierde manager. In een interview voor het Duitse weekblad Stern werd hem enige tijd geleden gevraagd waarom hij vond dat hij 14 miljoen euro moest verdienen. Was 7 miljjoen niet ook voldoende? Waarom geen 3 miljoen of desnoods 10 miljoen? Ackermann’s antwoord was verbijsterend. Hij had al dat geld eigenlijk helemaal niet nodig, want hij leefde een bescheiden leven. Nee, die 14 miljoen was nodig om de “jonge garde binnen de Bank te motiveren en te prikkelen tot nog betere prestaties”. Ackermann bevestigt hiermee dus niet alleen het adagium van de foute bankman, hij verwoordt de tijdgeest van Het Grote Graaien: Je inkomen is niet gerelateerd aan wat een fatsoenlijk mens nodig heeft om goed te kunnen leven, maar aan wat je maximaal kunt pakken. En de baas geeft het goede voorbeeld en graait 14 miljoen. Niet omdat het nodig is, maar omdat het kan.
De man van 14 miljoen
Kort geleden is Ackermann opgevolgd door de Indiër Anshu Jain. Van Jain hoeven we weinig beterschap te verwachten. Hij stond in Amerika aan de wieg van de subprime vastgoedfondsen. Jain heeft Deutsche Bank miljarden laten verdienen aan het leed van de woningeigenaren, vooral door (net als Goldman Sachs) tegen zijn eigen fondsen te wedden. Ach ja, banken, vastgoed en het grote geld. Ze lijken altijd met elkaar verbonden te zijn. Geweest. 19|03|2012