Soms word in bevangen door een vlaag van nostalgie. Van ‘vroeger was het leuker’. Afgelopen week zag ik een programma over de Sex Pistols. Johnny Rotten is inmiddels 55, maar nog geen spat veranderd. Ik was 15 toen ze hun debuut maakten. Ze traden op bij een Pop-programma, en gooiden na hun woeste optreden het hele decor aan gort. Ik stond als aan de grond genageld en vond het geweldig. De aggressie, de herrie, de opstandigheid, het protest, de anarchie, maar ook het optimisme. Ik rende naar de platenzaak om hun plaat te kopen. Ik was fan. Later heb ik de plaat ook als CD gekocht. Nog steeds draai ik het fameuze ‘God save the Queen (and the fascist regime)’ in de auto. Bij voorkeur op de A1, met het volume op standje 10. Heerlijk. Als ik uitstap ben ik weer helemaal opgeladen en ik er weer tegenaan. 15|03|2012