De afgelopen week bracht ik door in Zuidafrika, een geweldig land met een geweldig klimaat. Maar ook een land met een vreselijke geschiedenis van Apartheid. Dat realiseerde ik me toen ik door het universiteitsmuseum van Stellenboch liep. Ik stond daar oog in oog met hele generaties (blanke) rectores magnifici, die mij ingelijst vanaf de muur aanstaarden. Daar moeten foute jongens bijgezeten hebben. Ineens bedacht ik me dat Goldman Sachs ook de traditie heeft om hun bestuursvoorzitters in de olieverf te zetten. Als ik zou mogen kiezen zou ik met mijn hoofd toch in Stellenbosch willen hangen. Deze universiteit heeft, zelfs in de foutste tijden, nog veel meer voor de maatschappij betekend dan de bank. Gelukkig is de huidige voorzitter zwart. 05|03|2012