Toen ik 3 jaar geleden voor de aankoop van mijn boerderij bij de notaris zat bleek dat er een jachtrecht op mijn perceel zat. Het zei me helemaal niets. Totdat er ergens in oktober een jager voor mijn deur stond met de aankondiging dat er dat weekend gejaagd zou worden. Omdat ik inmiddels erg op de fazanten rond ons huis gesteld was geraakt, vroeg ik of ze mijn hectare heen konden ontzien. Vanuit mijn werkkamer zag ik de zwaarbewapende lokale moordcommand’s door de velden aan komen lopen. Ze kwamen van drie kanten! Ik vond het afschuwelijk om te zien hoe al die domme hazen en fazanten kansloos en van dichtbij afgeknald worden. Ik ben bepaald geen vegetarier, maar vind wel dat intelligente beesten een faire kans moeten hebben om aan hun beul te ontkomen. Inmiddels heb ik dus mijn tuin ingericht als een ‘safe haven’ voor het plaatselijke wild. Het gras staat hoog en ieder beest kan bij mij veilig onderduiken. Tot de kerst. 20|10|2011