Moral Hazard in Belgie

Er was een onbetekenend Belgisch (Dexia) bankje, in 1860 opgericht voor het geven van gemeentelijke kredieten. Het bankje was een bankje tot, anderhalve eeuw later, de grootheidswaanzin ook Belgie in zijn ban kreeg. Ze wilden ’s werelds grootste gemeentelijke kredietverlener worden. Begin deze eeuw werden overal ter wereld kantoren geopend om leningen te kunnen verstrekken aan lokale overheden. En ze bouwden een fijne portefeuille aan straatobligaties op. Vooral Griekse, Spaanse en Portugese, want die gaven net even wat meer rente. En alle langlopende schulden zijn kort gefinancierd. Het balanstotaal was opgelopen tot ruim 500 miljard, waarvan, naar nu blijkt, 170 miljard als rommel wordt ondergebracht in een Bad Bank. Daarvoor moet de Belgische staat garant staan. Met een beetje tegenwind kost dit de Belgische belastingbetaler miljarden. Je zou verwachten dat de directie van deze bank inmiddels wegens incompetentie langjarig achter de tralies zit. Niets is minder waar. Ze hebben hun zakken schaamteloos tot de rand gevuld en lopen nog onder ons. Een frappant voorbeeld dus van Moral Hazard, nu in Belgie.