Mijn familie zit al drie generaties bij de NMB/ ING Bank. Ik ben ermee groot geworden. En altijd had ik mijn ‘bankmannetje’, de man op het filiaal die ik kende. En hij kende mij. Niks spannends, maar twee keer per jaar had ik een vraag of probleempje en dan belde ik mijnheer De Hoog op. Hij herkende mij en zorgde voor een vriendelijke en soepele afhandeling. Maar mijn mijnheer De Hoog is weggesaneerd door zijn baas, de bonusbeluste mijnheer Hommen. Ik moet nu een anonieme 0900-juffrouw bellen, die mij vervolgens niet kan bedienen. En het filiaal omgebouwd tot een soort oranje discotheek, met onhandige plastic counters en zithoeken , koelkasten met ING-flesjes spawater, een tof muziekje en fancy-gekleed tienerpersoneel. Geld opnemen moet, zo neem ik aan, een ‘beleving’ worden. Vreselijke onzin natuurlijk. Ik wil gewoon een ouderwetse saaie bank waar ik mijn geld veilig kan neerzetten en opnemen. En ik wil mijn bankmannetje terug. Ik heb de ING erop gewezen (via weer zo’n 0900-lijn) dat ik, en met mij vele anderen, een totaal andere belevingswereld hebben dan zij mij willen presenteren. Zonder resultaat. Ik heb daarom een rekening geopend bij een andere bank, met een ‘ouderwets’ telefoonnummer en een gewone balie. En ik heb mijn bankmannetje weer terug. Met de groeten aan dat dure bankmannetje, mijnheer Hommen.