In de vastgoedwereld heerst de oude wet van horen, zien, graaien en (vooral) zwijgen. Soms wordt het echt te gek. Zo heeft Deloitte onlangs besloten om, ondanks de desastreuze leegstand, een enorm nieuw kantoor te bouwen aan de Zuidas. Daarmee is geen enkel belang gediend anders dan het financiele eigenbelang van de heren en dames vennoten. Als huurder zullen zij immers meedelen in de riante ontwikkelingswinst. Het gaat om miljoenen. Het is niet nieuw (KPMG en PWC gingen voor) en het is niet niet verboden. Maar het is moreel uiterst verwerpelijk en niet meer van deze tijd. Greed is niet meer good. Bovendien wordt moedwillig kantorenleegstand gecreeerd, met alle maatschappelijke consequenties van dien. In mijn opiniestuk in Het Parool (28 december) heb hierop gewezen. Het lijkt wel of ik de omerta heb verbroken. Ondanks de komkommertijd werd ik overspoeld met reacties, vooral van vakgenoten. De frustratie over de gang van zaken is enorm. Dat vind ik bemoedigend. Vooral als er nu ook wat mee doen.